การปล่อยปลา

[อรุณเบิกฟ้า]

ปล่อยปลา
ผู้ถาม : กราบเรียนหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง ถ้าเราปล่อยปลาแล้วอุทิศส่วนกุศลให้กับผู้ที่มีชีวิตอยู่  แล้วบอกเขาว่าปล่อยปลาให้   ขอจงโมทนา
อย่างนี้เขาจะได้บุญไหมครับ ?
หลวงพ่อ : เขาดีใจด้วยเขาก็ได้บุญ เขาไม่ดีใจเขาก็ไม่ได้บุญ
โมทนา คือ ดีใจ
ผู้ถาม : หรือถ้าเขาฝากให้เราซื้อไปปล่อย จะได้ไหมครับ ?
หลวงพ่อ : เขาได้ซิ  ได้แน่นอน 100 เปอร์เซ็นต์  ถ้าปล่อยก็ต้องปล่อยให้ปลอดภัย ปล่อยให้ปลาตัวนั้นไม่ตายต่อไปอีก
ผู้ถาม : ถ้าปล่อยแล้วลูกอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรของหลวงพ่อ อย่างนี้จะได้ไหมเจ้าคะ ?
หลวงพ่อ : ได้ ยังไงก็ได้ 100 เปอร์เซ็นต์แน่ เจ้ากรรมนายเวรจะได้หรือไม่ได้ก็ช่างเขาเถอะ แต่เราได้
ผู้ถาม : แล้วสามารถจะบรรเทาเวทนาของหลวงพ่อได้หรือเปล่าเจ้าคะ ?
หลวงพ่อ : ได้ ถ้ามันไม่ป่วยก็ได้ (หัวเราะ)
เอ้า ความจริงที่เขาทำให้เรื่อยๆ อันนี้มีผลนะ
วันนี้ (10 ต.ค.) ดีขึ้นนะ มาเที่ยวนี้ดีกว่าทุกเที่ยวมาก  แต่ยังไม่หายแต่รู้สึกว่าดีขึ้นเยอะ ไม่ยังงั้นวันที่ 3 นี่งอกแงกเต็มที วันนี้รู้สึกดีขึ้น
ผู้ถาม : ฉะนั้นลูกหลานถ้าช่วยกันคนละเล็กละน้อย หลวงพ่อก็มีส่วนได้รับอานิสงส์ และทำให้เจ้ากรรมนายเวรปลดปล่อย
หลวงพ่อ : เจ้ากรรมนายเวรจะปล่อยหรือไม่ปล่อยเป็นเรื่องของเขา
คือว่า บุญก็ช่วยดันบาป
คือว่าการป่วยไข้ไม่สบายนี่มันเป็นเศษของบาป ใช่ไหม อย่านึกว่าฉันไม่มีบาป นี่คนทุกคนเอาบาปมารวมกัน ฉันมากกว่าตั้งเยอะ
ถามว่าทำชาตินี้เรอะ ชาตินี้บาปหายาก ถ้าชาติก่อนๆมันเหลือแหล่ละ ฆ่าเขา รบทัพจับศึก  บาปจริงๆก็มาจากการรบทัพจับศึก ไอ้การรบกันครั้งหนึ่งมันตายกี่คน เราต้องฆ่ากี่คน ไม่งั้นเราก็บุกวงล้อมเข้าไปไม่ได้  เราต้องฆ่าคน คือการฆ่าคนทำอย่างนั้น  บอกว่ามันไม่บาปทำเพื่อชาติน่ะ มันไม่ได้  บาปนี่มันต้องบาป
***แต่หลวงพ่อเคยบอกว่า ส่วมบุญก็มีมาก คือป้องกันบุคคลที่อยู่แนวหลังให้ได้รับความปลอดภัย อันนี้แสดงให้เห็นเรื่องกฎของกรรมได้อย่างดี
ปรารถนาดีให้เขามีความสุข มีความปลอดภัย เป็นบุญ  แต่การฆ่าเป็นบาป และหลวงพ่อก็ได้รับผลในการฆ่าเขาไว้แล้วในปัจจุบันนี้  แต่ก็มีส่วนดีในอดีตหลวงพ่อสร้างพระพุทธรูปใหญ่ไว้มาก จึงไม่เป็นไร***
(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 94 เดือนธันวาคม 2531 หน้า 7-8)